"Nala kwam bij ons in de herfst van 2013 als klein en oh zo dapper prutske van net 4 maanden. Ze was onze hond Shaylee (Ace Verita) zo klein als ze was, meteen de baas. Al snel werden ze echter de beste maatjes en lagen heel vaak samen in een mand, op de bank of gezellig bij ons op bed. Met onze dochter (destijds 9) was ze het hechtst.
Nala
was een heel lief en rustig poesje, dat lekker haar eigen gang ging en nooit
ver van huis was. Onze tuin en de omgeving eromheen was haar territorium,
waarin ze zich als het moest ook duidelijk hoorbaar liet gelden. Ze stond ‘haar
vrouwtje’ want kwam altijd ongeschonden uit de strijd. In 2018 kwam (Ace)
Pommetje erbij en dat vond Nala in het begin maar heel matig. Pom zag haar
direct als ‘groot zus’ en wilde continu spelen en dollen. Hij werd met geblaas
en een flinke tik weggestuurd. Na een paar maanden werd Pom pas ‘gedoogd’ maar na een half jaar lagen ze samen te
slapen en gingen als partners in crime ‘s avonds op pad.
Nala
is nooit een dag ziek geweest. In juni bij de dierenarts voor haar jaarlijkse
enting en check-up werd ook niets gevonden, in tegendeel ‘goed gezond voor een
poes van 11 jaar’ was de uitkomst. Op 21 juli kregen we echter het
verbijsterende bericht van het pension dat Nala die ochtend dood was gevonden.
Haar hartje was er zomaar mee gestopt… We kunnen het nog niet zo goed bevatten,
een gevoel van verslagenheid en stil verdriet overheerst. Pommetje rouwt ook…
hij begrijpt het niet en roept en zoekt haar in huis en in de tuin.
Rust
zacht lieve Nala, lief dankbaar poezenkind. Je bent voor altijd in ons hart.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten