Hij werd van zijn
thuis weggerukt en afgezet in het
dodenstation. Zwart, groot…
Geen mens bleef ook maar even bij hem stilstaan. Wij wilden hem niet
achterlaten en namen hem mee. Denzel kon zijn ogen niet geloven en kwam zo
dankbaar bij ons binnen.
Stilaan leerden we een brave, zachtaardige knuffelkont kennen, een heerlijke hond in al zijn aspecten. Blij dat hij gered werd toont hij ons elke dag zijn dankbaarheid. Iedereen bij ons staat even stil bij onze Denzel, een aai over die mooie kop van hem. Hij gaat ergens iemand heel gelukkig maken met zijn mooie manier van zijn!
Wie zet er samen met ons de schouders onder om hem naar huis te brengen? Wie helpt hem aan een nieuw leven?
Meer informatie over Denzel vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten