Ze blijven maar komen, van overal, het is erger dan ooit. De dodingstations kunnen niet anders dan inslapen… Ze zitten bom- en bomvol, onvoorstelbaar triest. Grote honden, jachthonden, Podencootjes in alle maten en vormen… Ook hun wereld is er eentje, ook hun leven is van tel, ook al zijn ze door de baasjes die hen daar achter lieten al lang vergeten…
We namen er enkelen mee, hun leven is gered!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten