Granaína was een echte huishond, ergens zit er wat Dalmatiër doorheen, maar ze kreeg er geen stamboom bij. Ze werd zogezegd door haar baasje afgestaan aan het dodenstation, waarna zij volledig in paniek raakte. Niet onbegrijpelijk natuurlijk, want deze ervaring moet voor een huishond een drama zijn. Ik plaats mezelf altijd even in de situatie van de hond, dan pas voel je de pijn, de onzekerheid, de angst en de ellende die een hond zou voelen.
Ook deze lieverd, Granaína (tevens de naam die in haar vaccinatieboekje stond), was de hond van een gezin. Waarom ze juist is afgestaan of weggehaald is ons niet duidelijk, maar later belden verschillende mensen me op om te vragen hoe het met haar ging. Er is dus zeker meer aan haar verhaal, maar zij kan het ons helaas niet vertellen.
Ze is nu bij ons en snakt naar een baasje die haar koestert en lief heeft. Ze is een echte mensenhond, wordt graag geknuffeld, aangehaald, en is graag bij mensen, maar ze is ook sociaal met andere hondjes. Granaína is een goede hond, zeker voor mensen die het ras kennen zou ze enorm wel gekomen zijn! Wie helpt deze dame naar haar geluk? Delen en delen tot we haar ergens dat ene goede baasje vinden!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten