Het was vroeg in de ochtend toen een jonge vrouw voor onze deur stond met een uit de kluiten gewassen “Labrador” in haar auto. Ze had hem gevonden langs de snelweg, in erbarmelijke staat. Van (heel) ver is hij een Labrador, maar volgens ons zit er zeker ook wat Stafford doorheen. Hij zat van boven tot onder vol teken en vlooien, zijn huid zag er niet uit, hij voelde zich ellendig. Hij was zwaar verwaarloosd… Uiteraard was er geen chip te vinden, en nog minder een teken van een baasje… Hij was overduidelijk aan zijn lot overgelaten.
Ixel is een lieverd: sociaal, gehoorzaam en dankbaar gered te zijn, het is er weer eentje die je hart raakt! Hij gaat zitten op commando, geeft een pootje en is super lief! Weer een grote jongen erbij die dolgraag een goed baasje wil vinden… Wie staat er voor hem op?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten