Ons Tooske, alweer n jaar bij ons,
Daar stonden we dan,op n verlaten
industrieterrein.Donder en bliksem, in de stromende regen, vol
verwachting.Eindelijk, na 5 maanden kwam ons nieuw gezinslid aan.
Bang, schuw, niet wetend wat haar te wachten
stond, moe van de reis en nooit achter in n auto gezeten aanvaarde ze de reis.
Thuis poepte en pieste ze de hele kamer rond, dat zou nog n paar daagjes
duren voor ze via de tuin de straat ondekte. Wat n opluchting voor ons! De
eerste dagen moest ze niks van ons hebben maar uiteindelijk met zachte hand
haar pootjes strelend en zacht toespreken liet ze gaandeweg steeds meer toe.
We beseften dat geduld in deze n schone
zaak was.
Gaandeweg ontplooide ons dametje zich
tot n volwaardig hondje, nieuwsgierig en alles opnemend.
Nu, inmiddels n jaar bij ons hebben we n echte
Spaanse diva op de bank! Ze houdt net als wij van lekker eten, heeft haar bakje
in n mum van tijd leeg en kijkt ons dan beschuldigend aan van "En waarom
krijg ik niks?"
En zeg nu eerlijk; wie kan die prachtige ree
enogen nou weerstaan!"(ha, ha)
In dit jaar heeft ze meer zelfvertrouwen
gekregen, springt zelf in de auto als we iets gaan ondernemen,
loopt vanaf t begin van ons straatje parmantig los naar huis alsof ze wil
zeggen" kom maar, ik weet de weg!"
We laten haar in t veld nog niet los, immers
ieder konijn of kat is spannend, ze gaat daarom om de wk n dagje naar de
hondenopvang zodat ze daar lekker kan ravotten met andere hondjes en moe en
voldaan aan t eind van de dag de auto inspringt , We zijn r weer!
We hebben best geaarzeld toen, je levert best
veel vrije tijd in en de dierenarts kent haar inmiddels ook goed maar wat je
terugkrijgt is zoveel liefde, ze lag gisteren heerlijk op de bank in mn
knieholte op t dekentje te slapen, zeg nou zelf, je smelt gewoon weg bij de
aanblik en je weet, je hebt de juiste beslissing genomen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten