Geen enkel woord kan de pijn beschrijven als je hem moet laten gaan.
Soms komen de tranen in de winkel bij het voer.
Soms thuis als ik het getrippel mis van je pootjes op de vloer.
Ik moest voor jou beslissen.
Ik liet je, na ruim 10 jaar in Nederland, gaan.
Wat ga ik je verschrikkelijk missen.
Maar Verde en je broertjes Geron en Guper zullen voor je aan de andere kant van de regenboogbrug staan.
Mn schaduw, mn maatje, mn Gola
Geen opmerkingen:
Een reactie posten