Dat de wereld op zijn kop staat, normen en waarden vervagen, opvoeding vaak ver zoek is, en dat alles werkelijk naar een triest laagtepunt zakt, dat staat vast. Duke is er weer maar eens een zoveelste voorbeeld van, maar hij was zeker niet alleen, ook de kinderen des huizes werden achter gelaten. De ouders waren met de noorderzon verdwenen, en hadden hun kinderen en hond aan hun lot overgelaten, ongelofelijk, maar weer een aparte ervaring erbij.
Duke was sinds pup bij de familie opgegroeid, had de kinderen mee zien opgroeien, en had alle lief en leed mee geleefd. Onze jongen kwam uiteindelijk bij ons terecht, maar treurde enorm. Hij is een opgevoede, brave ziel, echt een schat van een hond, maar een oudje. Zijn leven kreeg plots een enorme wending… Zijn trouwe ogen, zijn mager geworden lijfje, gaan je aan het hart.
Duke, wie gaat er nog zijn laatste ja(a)r(en) met รฉchte liefde invullen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten