Op je 7de levensjaar heeft een hardnekkige auto-immuunziekte jou bijna het leven gekost. Dankzij een bloedtransfusie en levenslange cortisone ben je bijna 10 jaar ouder geworden. Dit hadden we nooit durven dromen π
Je was een hondje vol levenslust, je was een vechter. Je hoorde en zag niet goed meer, maar je neusje werkte als de beste. Eten was het belangrijkste in je leven, van jongs af aan en dat is altijd zo gebleven. Met volle teugen heb je van het leven genoten en dat zal met de tijd onze pijn verzachten. Een derde epilepsieaanval is je fataal geworden, je kon niets meer π
Je kon niet meer op je pootjes staan. We hebben een vreselijk moeilijk beslissing moeten nemen π’ We zijn zo dankbaar dat je deze leeftijd hebt bereikt, maar in ons hart blijft het altijd te vroeg.
Love you always, je bent nu herenigd met Enzo, je beste maatje gedurende 14 jaar xxx"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten