Je hebt me eerst gelaten
In mijn eigen holletje
Bijkomend van alles
Je hebt niets geΓ«ist
Je vroeg af en toe wat aan me
Maar ik twijfelde vaak
Wist het gewoon even niet
En je hebt dat gelaten
Ik voelde me de eerste weken zo verdwaald
Was alles zo kwijt
Ik kon je niet eens observeren
Mijn eigen wereldje was meer dan genoeg
Je hebt me gelaten
Beetje bij beetje ging ik jou ervaren
Hoorde je lopen
Rook je geur
Ik keek nog niet echt naar je
Dat was me een beetje te veel
Je hebt me dat ook nooit gevraagd
Beetje bij beetje ging ik je leren kennen
En jij mij
Ik zag je soms kijken
En dan keek ik terug
Je zat vaak op de grond
Verderop
Gewoon te wachten
Dan stond je weer op
Ik kon het niet
En toen die ene keer
Durfde ik
Je zat zo stil,
Zo zacht
En ik liep naar je toe
Godzijdank raakte je mij niet aan
Ik kon je helemaal besnuffelen
En je wilde niks van me
Ik heb je leren kennen
Beetje bij beetje
Ik ben je gaan vertrouwen
Stapje voor stapje
Nu durf ik je toe te laten.
= Een herplaatste hond =
Geen opmerkingen:
Een reactie posten