Vandaag is mijn liefste man, onze bijzondere Dirk, al een jaar uit mijn leven, ons leven. Het leven is niet meer wat het was en zijn gemis blijft elke dag ondraaglijk. Maar hoe diep je verdriet ook gaat wortelen en hoe vaak de tranen weer opkomen, wanneer je stilletjes ergens zit te denken aan onze 41 jaren samen, je moet vooruit.
Jij was mijn grote steun en toeverlaat, mijn alles, het was allemaal heel gewoon. Ons leven was heel boeiend, vol humor, actief, tot kanker in ons leven kwam en jou stilaan weg teerde tot je er niet meer was. Met de liefde die jij samen met ons gaf aan ACE|SHIN, aan onze refugio, vechten wij vandaag verder tegen het leed van zoveel onschuldige viervoeters die geholpen moeten worden. Samen met mijn team en enkele geweldige jonge mensen, mijn zus en familie, onze vrijwilligers, die me dagelijks steunen, trotseerden we samen al heel wat hete vuren. Met hen gaan we verder lieve schat, mijn ongezouten humorist. Ik weet dat jij daar trots op zou zijn…
Dank aan iedereen die met ons mee leeft en mee trekt aan deze zware kar. Reeds een jaar is hij uit ons leven, onwezenlijk maar realiteit… En toch moet je verder, hoe moeilijk ook.
Dirk… Hij was apart, en een heerlijke mens op alle vlak… We zullen je nooit vergeten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten