Ons avontuur bij Ace begon in 2010, nadat ons ‘stratierke’ op 17,5 jarige leeftijd in januari overleden was. Toevallig zag ik op FB de pagina van ACE passeren en begon wat te surfen op hun pagina. Al snel viel mijn oog op een ongelooflijk schattige puppy, die meteen mijn hart had gestolen. Adoptieaanvraag werd ingediend en enkele dagen later werd al een huisbezoek ingepland. Echter op moment dat dit gaande was, kreeg ik telefoon uit Spanje dat onze pup de hitte niet had overleefd. Verschrikkelijk.
We hebben toen enkele maanden gewacht om opnieuw voorzichtig
te kijken en daar was em… een kleine boduegero met zo een grappig snoetje, dat
ik meteen weer overstag ging. Gezien het huisbezoek eigenlijk al had
plaatsgevonden en door de pech, die we gekend hadden, hebben ze toen in Spanje
alles in het werk gesteld om ‘Placido’ asap op het vliegtuig te krijgen. 3
dagen later kon em al opgehaald worden in Zaventem en kreeg hij de naam Guusje.
Zalig ventje!
Onze bejaarde boxer kon echter al die
adhd-energie moeilijk aan, al kwamen ze goed overeen, en dus werd er beslist
nog een pup in huis te halen en daar was em… Amore, pup van een nestje podenco
maneto’s, amper 2 weken oud en gedumpt in een vuilbak. Even later mochten we
ook hem in onze armen sluiten en mocht hij naar de naam Elmo luisteren.
Ondertussen zijn we dus 14 jaar verder en genieten deze 2 oudjes nog steeds zij
aan zij , maar met iets minder energie dan toen, van hun oude dagen.
We hadden indertijd ook al een
siamese poes, Siam. In november 2022 kreeg ik een oproep van Ace ivm een
siamees, die dringend een nieuwe thuis nodig had en gezien mijne Siam al wat op
leeftijd was, dacht ik dat dit hem mss wel wat nieuwe energie kon geven. En zo
geschiedde dat ik dag later Pablo (ace naam Figaro) in het Antwerpse ging
ophalen, die meteen zijn aanwezigheid liet gelden. Siam, 16 jaar, trok er zich
weinig van aan, maar ging wel plots snel achteruit met zijn nieren en tot groot
verdriet heb ik hem half jaar later, in mei 2023, moeten afgeven. Nu Pablo
alleen achterbleef, doch gewoon was om met andere katten te zitten (dochter
woonde tijdelijk bij ons in met haar geadopteerde Siamezen), heb ik kort nadien
mijn dochter toegestaan nog een tweeling siamezen te adopteren, die ook heel
snel een thuis nodig hadden.
FULL HOUSE dus ten huize Semeelen.
Pablo was helemaal gek van Odetje (naam van mijn mama), meisje van mijn oudste
dochter en Joey kon het ongelooflijk goed vinden met de tweeling. Echter
slechts 4 maanden verder verhuisde mijn dochter en haar gezin, waardoor mijn
beide ‘zonen’ alleen achterbleven en dat vonden ze niet zo leuk. Dus om de rust
wat proberen terug te krijgen, dacht ik dat het een goed idee zou zijn er mss,
als de kans zich voordeed, een dametje bij te zetten. En ongelooflijk maar
waar, na een hele tijd mijn account van FB te hebben gedeactiveerd, logde ik
terug in en eerste dat ik zag was ACE met een foto van Isis. Een cute klein
dutske van nog geen 2 jaar, die plots weg moest. Meteen weer contact opgenomen
met Ingeborg en alles was wederom in een mum van tijd geregeld, zodat ook Isis
op 20/03/2024 aan haar laatste reis mocht beginnen naar haar forever huis! Haar
naam heeft iets langer geduurd, maar er werd gekozen voor Molly, mede omdat de
liefde voor onze siamezen begonnen is bij mijn oma, zo een dikke 50 jaar
geleden. Zij woonde toen in Mol, waar een ‘reiziger’ met 2 siamezen was gaan
aanbellen of ze interesse hadden in die 2 poezen. Ikzelf ben ook geboren in Mol
en de liefde voor dit ras zijn we dus blijven doorgeven van generatie op
generatie. Molly is de rust zelve en, ook al dachten we dat Pablo voor haar zou
gaan, is het net Joey die voor haar valt, maar de rust tussen de 2 mannen is
wel weergekeerd.
We zaten toen met 5 siamezen in huis…
wat een jolijt. MAAR, uiteraard was het niet de bedoeling dat mijn dochter bij
ons bleef wonen met haar gezin en om onze Pablo, onze koning van het huis, niet
weer alleen te laten vallen, ging ik toch nog maar eens neuzen op ACE, die me
ondertussen al begonnen te kennen met mijn voorliefde voor Siamezen. En daar
zat hij, Xavio, een überschattig ventje, die ze uit het dodingsstation hadden
gered. Die was voor mij! Zonder enige twijfel! Meteen contact opgenomen met
Ingeborg, die ondertussen ook een speciaal plekje in mijn hart heeft gekregen
en op 16 augustus mochten we ook Xavio ophalen in Overijse. Toen we dat snuitje
zagen, werd hij door mijn jongste meteen Joey gedoopt.
Pablo is gestatig en een echte heer,
die enkel komt knuffelen als HIJ hier zin in heeft, maar dan moet je ook alles
meteen laten vallen. Joey is dan weer de grootste knuffelkont en een echte
clown, die iedereen in huis graag ziet. Molly is nog wat gereserveerd en klein
beetje wantrouwig, maar komt ongetwijfeld goed, want we zien vooruitgang in
haar vertrouwen naar ons toe.
Ik mag dus zeggen dat mijn gezin nu echt compleet is met
onze 5 spanjaarden, waar we al zovele jaren zoveel liefde van krijgen, mede
dankzij de ongelooflijke hulp van ACE en alle vrijwilligers!
En ook aan Ingeborg een speciale dank voor je tomeloze inzet
en onbreekbare vriendschap, die we ondertussen hebben opgebouwd! Je bent goud
waard!!! 💕
Geen opmerkingen:
Een reactie posten