Ik ben Robb of Robinhood zoals de kleinkids mij hier noemen en ik heb al een heel lange weg afgelegd, om te komen waar ik nu ben...
Ik werd geboren uit een zogezegd 'ongelukje'...Pa is een grote kerel, ma ook, dus ja, ik heb ook wel nog een stukje te groeien en te leren.
Bijgevoegde foto's tonen mijn afkomst, ééntje van in de refugio waar wij viertjes goed opgevangen werden en dan het grote vertrek vanop airport Malaga. Ik ben al iets groter - maar een held dus zeker niet in al die ongekende toestanden. Gelukkig werd ik warm begeleid toen ik vertrok... Ik moest een bench in, de rollende band op en ik kwam in een grote ruimte terecht van een vliegende vogel...Plots héél veel lawaai en ik wist écht niet wat er mij te gebeuren stond....Na enkele uren kwam dat groot machine waar ik in zat aan grond...Ik werd uit het vliegtuig gehaald en mijn bench werd op een kar opgezet...ik onderging alles braafjes en kon enkel maar afwachten...tik, tak...
Kar begon te rollen en ik hoorde onbekende stemmen......
Kar stopte en ik hoorde ineens heel lieve, warme en ontfermende mensenstemmen die mij geruststelden - wat enorm deugd deed. Ik begon hoop te koesteren en mijn reiskoffer begon te schommelen op die kar want ik werd ongeduldig op wat er komen zou...
Oei, niet direct wat ik verwachtte...die kar waar ik op stond, bleef maar rollen en toen werd mijn bench opgetild door twee lieve mensen die me terug in een voertuig plaatsen...rijden en rollen...maar naar waar nu weer ? Ik onderging het allemaal zonder gezeur of geklaag....en ik hoorde "flink, Robb, flinke jongen, nog even..."
Toen mocht ik er eindelijk uit...veel geurtjes, dus hier zijn nog soortgenoten....Eén voor één heb ik kennisgemaakt met hen en dat verliep heel goed - blij dat ik gezelschap had in deze nieuwe, grote wereld.
En nu voel ik mij thuis, want na een wandeling ben ik altijd heel blij om terug naar mijn "eigen" stekje te mogen gaan.
Baasje vraagt dingen zoals 'zit' en 'poot'... en dat doe ik wel, maar op mijn gemak 🙂 Ben trouwens een Spanjaard, hé....dus morgen kan dat ook 🙂
Ik wil iedereen die me ook maar met iets geholpen heeft op heel mijn traject, 100 x bedanken...
Ik ga groeien, openbloeien, nog veel aanleren en ondeugende zaken uitproberen...
Tot later.....ik hou jullie op de hoogte, hé,
Knuf en lieve lebber,
Robb
Geen opmerkingen:
Een reactie posten