Ja mijn lieve blinde Vela, 7 februari 2022 in opvang bij mij gekomen maar nooit meer weggegaan. Ik vond dat er met haar niet gezeuld mocht en kon worden. Het heeft een tijd geduurd voordat ik haar kon oppakken maar daarna likte ze in mij gezicht en vond het voor eventjes best fijn. Je was in principe zindelijk maar soms had ik niet in de gaten dat je voor de deur stond en deed je het in de keuken, maar geen probleem, dweil erover en weg was het. Ik had jouw mandje en daarnaast een kussen in de kamer gezet en dat werd snel jouw plekje! Zo langzamerhand ging het allemaal wat minder met je, ik heb mijn best gedaan om het allemaal zo leuk mogelijk voor je te houden. Je sliep 23 van de 24 uur per dag maar het eten ging er nog goed in. Maar gisterochtend vond ik weer ontlasting met bloed in huis en dacht tot hier en niet verder.
Met veel verdriet heb ik je laten inslapen en naar het
crematorium gebracht om uitgestrooid te worden bij mijn honden die jou
voorgegaan waren.
Lieve Vela, ik mis je!!
Je vrouwtje Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten