Vandaag is ons Minamuisje de Regenboogbrug overgestoken
(ACE:Hermina). Minaatje, het zoveelste podencatje dat voor de jacht werd
ingezet, om daarna genadeloos gedumpt te worden, ronddolend, graatmager, een
ernstig ontstoken oogje en vol met littekens.
Ze werd liefdevol opgevangen in de refugio. Haar oogje was
helaas niet meer te redden. Haar superlieve opvangmama Hilde Leunens nam
Herminaatje onder haar hoede, nadat ze voldoende was hersteld.
Samen met Anubis (ACE: Charro) gingen we Herminaatje
bezoeken om te zien of het tussen beiden 'klikte'. En zo kwam ons Minamuisje in
oktober 2019 in ons huisje terecht. Mina graafde hele putten en halve
loopgraven op de hondenweide. Met haar ene oogje zag ze alles....vooral
vogels...hoe dikwijls heeft ze niet geprobeerd om achter hen aan te vliegen met
haar grote podenca oren! Ze genoot van de wandelingen hier in het 650 ha
natuurgebied. Steeds vrolijk, aan iedereen een koekje vragend, en vol
deugnieterij (karton en papier kapot scheuren was haar specialiteit!)
Op een gegeven moment bezorgde ze ons een hartverzakking toen
ze begon te janken. Pijn in de buik dachten we, dus hup....naar de dierenarts.
Op de RX ontdekten ze dat ons Minamuisje spondylose had....en dat ze vol met
hagelbolletjes zat. Op Minaatje was dus geschoten! Aangepaste medicatie zorgde
ervoor dat Mina een vrolijke meid bleef, ondanks haar rugproblemen. Mina ging
overal mee op avontuur: de Ardennen, naar zee, Nederland en afgelopen zomer
door gans Frankrijk met de camper. Overal een spoor achterlatend van
graafwerken.
Ze straalde en genoot.
Tot donderdag....'s morgens liep ons hondenkind nog vrolijk
rond , at met veel plezier haar brokjes....om een paar uur later door haar
pootjes te zakken. In een rotvaart naar de dierenarts. Minamuis had hoge koorts
en moest opgenomen worden. Een bange nacht later en tal van onderzoeken later
kwam het finale verdict via de echo. Tumoren op de lever en galblaas mucocele.
Ons meisje laten opereren om de galblaas te verwijderen was een heel groot
risico (mede door haar leeftijd). Onbehandeld zou haar galblaas scheuren....
Onze wereld stortte in. De DA gaf Mina 'comfortmedicatie'
(ze had al een geluk geen pijn) en het advies om Mina nog enkele dagen stevig
te verwennen.
En dat hebben we gedaan...de voorbije dagen en nachten
hebben we gewaakt over ons meisje, vertroeteld, geknuffeld...Maar Minaatje gaf
vanmorgen aan dat het goed was geweest. Ons lieve kleine muis is daarstraks
omringd met veel liefde de Regenboogbrug overgestoken π
Onze harten liggen in duizend stukjes....maar lieve schat, bedankt dat je in
ons leven kwam en je zo'n vrolijke poppemie was. We missen je meisje ...π’
Tot weerziens...
Bedankt ACE/SHIN voor deze mooie ziekte redden. Bedankt Hilde Leunens dat je ons haar toevertrouwde. Bedanktπ❤️
Geen opmerkingen:
Een reactie posten