Shelton, een grote sterke beer met een klein hartje, zoekt nog steeds naar een goede thuis. Hij kwam binnen in 2018, en is al veel te lang zonder baasje, ook al wil hij het zo graag. In zijn opvanggezin doet hij het goed, gaat sociaal om met zijn medegenoten, is altijd blij om mee te mogen met de auto, en geniet van grote wandelingen en de knuffels van zijn opvang familie.
Shelton heb ik gered uit een dodenstation, een grote beer die geen kans maakte, want mensen willen kleine, mooie hondjes, waardoor sloebers als hem weinig kans maken. Net daarom wilde ik samen jullie allemaal voor hem vechten. Hij is jaren in het asiel geweest, en telkens zag hij zijn lotgenootjes naar huis vertrekken, dan zag je die trieste blik en je staat machteloos, je wil ze zo graag allemaal hun nieuwe kans zien krijgen.
Vandaag wacht hij bij zijn opvanggezin, in zijn pre thuis laat maar zeggen, maar waar gaat dat ene baasje opstaan voor deze lieve - ietwat oudere - hond, die nog zoveel zin in het leven heeft en zo graag de hond van een goed baasje wil zijn? Deze jaarwisseling gaan we hem weer eens in de bloemetjes zetten en hopen we dat wij hem straks mogen zeggen met heel ons hart: “Lieverd, het is ons gelukt, het wachten was de moeite waard!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten