In memoriam Fleur (Ace Narcis)

11 jaar geleden stond ik in volle spanning te wachten op de aankomst van Fleur in Schiphol. En ja hoor daar was ze in de bench, het was meteen liefde op het eerste gezicht. Van dat moment volgde ze me overal mijn schaduw zoals ze zeiden. Met mijn man liep het wat stroever in het begin, mannen, mannen stemmen daar was ze wat voorzichtiger mee. Ze ging mee kamperen , kon aan de tent zitten zonder aangelijnd te zijn , wandelde super graag in de bossen los. Makende dat iedereen van haar roedel mee was. Ze knuffelde zo graag. 

Helaas op het laats kreeg ze het erg moeilijk, ze werd oud poten wilden niet meer, ze had veel pijn en hebben net veel verdriet afscheid moeten nemen.