"Het is bij
momenten pittig geweest, maar het gaat nu heel goed met ons drie! We hebben een
ritme en structuur gevonden waarin we alle drie gelukkig zijn en Skilo echt aan
het openbloeien en het groeien is.
De eerste maand was toch vrij moeilijk: in het begin was slapen in de bench geen probleem en was hij zindelijk, maar na een week of twee bleek dat Skilo toch niet zindelijk was en hebben we heel rigoreus een schema opgesteld en gevolgd, dat inhield dat hij zes tot zeven keer per dag buiten moest, wat moeilijk was met onze jobs. Maar gelukkig durven we nu zeggen dat hij zindelijk is en hebben we misschien één accidentje per maand.
Ook vond hij in de bench slapen op een bepaald moment niet leuk meer, maar ook daar hebben we op geoefend en nu weet hij wanneer hij 's avonds in de bench moet en doet hij dat met plezier, want hij krijgt dan altijd wat lekkers. Soms gaat hij zelfs al te vroeg in de bench zitten, omdat hij zijn traktatie al wilt π.
De eerste weken was Skilo ook heel voorzichtig: hij trok weg van mensen op straat, bleef echt aan ons plakken als we bij mijn ouders op bezoek gingen of in speelweides. Vooral dat het niet klikte met mijn ouders vond ik heel moeilijk, omdat we op hen rekenden voor opvang af en toe. Ondertussen zijn het de beste vrienden geworden! Ze gaan soms overdag met hem wandelen als wij toch beiden op het werk moeten zijn of vangen hem een dagje in het weekend op. Ze hebben nu gezegd dat ze ook wel eens een nacht willen proberen en dat hij mee mag naar hun vakantiehuisje, zodat wij af en toe een break hebben.
Hetzelfde verhaal met mijn beste vriendin: de eerste keer heeft hij echt zwaar op haar gegromd en geblaft, nu knuffelen ze samen in de zetel en besta ik niet meer als zij er is. Zij is ook al eens een nacht blijven slapen en heeft 24h op Skilo gelet, terwijl Daniel en ik een nachtje weg waren.
We hebben ook een groepje honden en mensen in de buurt die hij kent en vertrouwt en waar we vaak mee gaan spelen.
De eerste dagen wou hij absoluut niet wandelen, maar nu is
dat zijn favoriete bezigheid! Hij trekt soms wat aan de leiband, maar hij is
heel goed in loslopen en terugkomen als we roepen. We hebben Skilo ook echt
zien veranderen naar een ballenfreak. Waar hij in het begin niet echt begreep
wat een bal was, doet hij nu alles voor een bal! Hij negeert snoepjes en andere
honden en alles en iedereen als wij een bal vasthebben. In het bijzonder is er
één bal waar hij alles voor doet, want deze piept. Dus wij hebben deze bal
altijd mee als we hem loslaten want als hij niet terugkomt als we hem roepen,
komt hij wel terug voor die piepende bal.
Dat laat ons toe om uitstapjes te maken, naar parken en bossen en losloopweides, maar ook naar de zee! En dat met de trein: twee uur heen en twee uur terug en hij heeft dat perfect gedaan. Wij hebben die dag tegen elkaar gezegd dat we dankbaar zijn dat jullie ons Bern hebben aangeraden ipv één van de grotere honden die we eerst wilden, omdat dat een pak moeilijker zou zijn op het openbaar vervoer.
Skilo is ook echt een snuffelhond geworden. Tijdens
wandelingen is zijn neus 80% van de tijd op de grond. Het is ook een grote
flodderaar die van aandacht en knuffels houdt en je duidelijk komt maken
wanneer hij zich genegeerd voelt.
Hij pikt ook heel snel dingen op, wat mag en niet mag en wat we van hem verwachten. Ook in de hondenschool doet hij het heel goed.
Het enige nadeel is dat hij soms te slim is en zich dus snel
verveelt. De voorbije weken heeft dat zich vertaald in kussens kapot bijten,
zelfs wanneer we letterlijk tien minuten boven zijn! We proberen dat af te
leren door elke keer dat wij weggaan een nieuwe bezigheid te geven en we hebben
nu één kussen dat we hem geven dat hij kapot mag maken. Ik ben voorzichtig
positief over deze strategie π
Dit alles om te zeggen dat we heel blij zijn met Skilo in ons leven. We gaan onze handen nog uit de mouwen moeten steken, want je merkt ook wel dat de puberteit is begonnen, maar het is een schat van een hond. Hij is goed met kinderen (hij negeert ze grotendeels), hij is goed met andere honden (hij negeert honden die te wild zijn), hij is goed met mensen, goed in het openbaar vervoer en wilt graag een braaf hondje zijn.
Wij voelen veel liefde als we naar hem kijken en hem aaien en veel trots wanneer het hondje dat een paar maand geleden nog bang was in het park nu zonder angst de duinen inloopt of bij familie en vrienden blijft. "
Geen opmerkingen:
Een reactie posten