Gisterenmorgen gingen we weer, niet dat we dat graag doen want het is altijd erg zwaar, maar goed, we gingen weer naar een dodenstation,… Het was minder lang rijden dan de vorige keer dus we waren er stipt om 10 u,… Dodenstations zijn er over heel Spanje, dat is bijna een cultureel recht, hoe erg ook,… We geven niet vrij waar we heen gaan, dat werd ons verboden,… Maar voor ons telt het redden van de hondjes, waar ze ook vandaan komen,...
Toen we er aankwamen waren er enkel de vrijwilligers, die we al jaren kennen, die ons stonden op te wachten. Twee hartelijke lieve vrijwilligers,… 't Was jaren geleden dat ik hen nog zag, dus dat was toch zeer positief, dat stukje dan,...
Eerst werden we gebrieft wat we mochten en niet mochten,… Er mochten vooral geen foto’s genomen worden, geen telefoons, niet in de hokken of niet in de zijpaden, nooit alleen ergens afdwalen,… Een van de mannen daar joeg ons af op een zeer onaangename manier, want het kon niet vlug genoeg gaan, we moesten echt voort maken,… We kregen zelfs niet de kans onze geredde zielen op een deftige manier en rustig in onze voertuigen te zetten,… Het was eigenlijk vrij zenuwslopend,… Ze brachten ze naar ons aan een wurgketting, achter hen aan gesleept, en wij namen hen op de best mogelijke manier over,…
De dagen ervoor werden blijkbaar alle kleine hondjes en pups weggehaald door andere organisaties, de honden die er nog zaten waren moeilijke honden,… Velen van hen waren zo angstig dat ze alleen al bij het zien van een van de werknemers daar zich helemaal onder plasten, het kon niet duidelijker zijn,… Het was hart- en hartverscheurend,… Je mag daar niet over nadenken, en niet over zeuren want je bent er om hen te redden en daarna kan je je emoties de vrije loop laten gaan,…
35 gingen er met ons mee, er zijn helaas geen kleine hondjes bij,… Maar het zijn ook lieverds die evenveel recht op redden en recht op leven hebben,...
We hebben het dodingstation helemaal leeg gehaald op 3 honden na,… Eentje was van een dakloze man die hem kwam ophalen, en twee anderen zaten er al 5 jaar en mochten niet weg, omdat de rechter hen niet vrij gaf, hun hun baasje zat in de gevangenis,… Zo intens triest en zo intens afgrijselijk,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten