Ik kreeg een prachtige foto binnen op mijn telefoon, een prachtige Labrador van nog geen twee jaar oud,… Hij had zelfs een opleiding gehad om geleidehond te worden, maar ze waren dan toch van gedacht veranderd,… Het was raar, maar goed, we lieten hem komen, een hond met deze beschrijving komt normaal niet bij ons binnen, iedereen loopt hier bij wijze van spreken met een chocolade Labrador, ze zijn een modeverschijnsel,… Dus daar kwam onze jongen,…
Van de wonderlijke beschrijving bleef niet veel meer over,… Hij was nog een schim van zichzelf, had hoge Leishmania die nooit verzorgd werd en kon amper op zijn pootjes staan,… Zijn ogen kleefde dicht van de etter, waar hij niet meer door kon zien,… Hij was mager en zwak, en daar stond de arme stakkerd,…
Je kon zien dat deze ooit zo mooie Labrador erg ziek en ellendig was,…We hebben er verder geen woorden aan vuil gemaakt, want dat helpt toch niets, we hebben hem overgenomen en per direct naar de kliniek gebracht waar de uitslag en diagnose op z’n minst zorgwekkend was,… Hij is ernstig ziek en of we dat nog goed krijgen is een andere vraag,… Hij is niet eens twee jaar oud, en ze hebben nooit iets gedaan om dit aan te pakken, en dat kost hier in Spanje amper 5,35 euro per maand. Eens je de ziekte ontdekt en ze gelijk behandelt kan je het veelal perfect onder controle krijgen, maar als je er niets aan doet en de ziekte laat woekeren is dat gewoon fataal,… Om dat weer recht te krijgen is een lange moeizame weg, erop of eronder,…
Zo kwam deze jongen bij ons,… En is sindsdien in de kliniek opgenomen,… Hij heeft het moeilijk, maar toch is hij lief en dankbaar, zoals we dat enkel van een viervoeter kennen,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten