Ik wil graag een beetje reclame maken voor de Bodeguero (en
kruisinkjes). Volgens mij zitten er haast net zo veel in de opvang als Galgo's
en Podenco's. Veelal gekocht als speelgoed voor kinderen als pup, gedumpt als
ze ouder worden. Ik heb een (vermoedelijke) kruising van een andere stichting en een klein teefje
bij Ace vandaan. Mickey en Loa.
Mijn zus en ik hebben samen co-ouderschap over de twee
hondjes, ik werk fulltime en zo kunnen we samen genieten van ze zonder dat ze
ook maar iets te kort komen. Ze zijn drie dagen en 4 nachten in de week bij
mij, 4 dagen en 3 nachten in de week bij mijn zus. Ze zijn bij allebei evenveel
op hun gemak en thuis en kunnen dit goed hebben.
Mickey heeft ons hart gestolen in Maart 2014 en Loa is daar
begin 2015 bij gekomen. Dat we Loa zijn gaan bezoeken in Belgie was zij nog
heel erg schichtig. Ze vond alle geluiden eng, mensen waren eng, buiten waren
fietsers levensgevaarlijk. Eigenlijk was dit hondje weinig gewend en durfde
niet echt in de buurt te komen. Maar tussen de honden was het een vrolijk en
fanatiek juffertje! Met een eerste wandeling durfde ze Mickey al terecht te
wijzen en wij waren er ondanks haar angst van overtuigd dat ze zich vrij snel
aan de brutale en zorgeloze Mickey zou optrekken. En dat is ook gebeurd! Binnen
2 maanden hadden we een hondje dat niet meer bang is en de meeste situaties
gewoon aandurft. Ze gaat mee op lange wandelingen met het paard (2 1/2 a 3 uur
naar het strand en terug). Loopt keurig aan de riem en los. Is niet meer bang
voor fietsers en vindt het leven prachtig! Ze speelt op elke wandeling met
Mickey en stoeit bij thuiskomst lekker door. We gaan naar het strand, waar ze
met haar korte pootjes iedereen er uit rent.
Bodegueros zijn veelzijdig, hebben een handzaam formaatje
(nooit gedacht dat ik zo'n klein hondje zou hebben :) ) en willen graag hun
best doen voor hun eigenaar. ze zijn super sportief en zacht voor andere dieren
(we hebben beide ook katten en ze gaan mee naar stal en lopen tussen de
paarden) en kinderen. Het zijn wel terriers, ze hebben af en toe een eigen
willetje maar hebben niet het megalomane van de Jack Russel. Kortom een
fantastisch fijn veelzijdig hondje. Ik hoop er in de toekomst nog meer te
kunnen redden (en ben vaak in de verleiding :) ). Ik gun iedereen een
Bodeguero!
Groeten
Marit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten