Toen Arte bij ons binnen kwam was ze mager en ondervoed,
moe gestreden, ….
Later hoorde we dat ze ergens was uitgebroken en een maand “ergens” had
gedoold, we dachten eerst dat kan niet in haar toestand maar als je Arte leert
kennen dan leer je een moedig vrolijk, en nooit
opgevend hondje kennen,…ze is helemaal blind, ziet
niets …niets,…
Toch is het net of ze kan wel zien, haar
neusorgaan doet alles voor haar, ze kan haar eten vinden, haar verzorgers horen
en van ver af al zie je haar hele lijfje krullen van
blijheid, …
Ze kan uren met haar balletje bezig zijn, of
een knuffeltje, speelt graag en loopt graag met je mee, en ook al is ze blind,
ze loopt nergens tegenaan, soms denk je , ze moet toch iets
zien, maar volgens de arts is dat niet zo, het is de neus die alles regelt in
dat kleine kopje van haar.
Arte haar verleden kennen we helaas niet, hoe
ze blind werd of hoe ze overleefde, ze is een typisch Bretonnetje, een
Spaans hondje, kleine en fijn, mooi om zien,..een echt
schatje…
Ze is heel erg mensgericht, geniet van
knuffels en van aandacht, …
Verder is ze erg sociaal met iedereen in haar
omgeving, iemand die tijd en vriendschap over heeft kan hier een
onbeschrijfelijke metgezel in huis halen, en ook al is ze blind, de band
die je opbouwt met zo een hondje is uniek en zeker de moeite waard, het is niet
makkelijk in het begin, niet onderschatten, maar als je er echt voor
gaat, beseft waar je aan begint, dan is er geen weg meer terug van beide
kanten.
Het is een “Arte” in alle opzichten, wie
haalt dit projectje naar huis, …ze is zo de moeite waard,…
Fabienne
Meer gegevens over Arte vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten