Zag gisteren op de site van Ace een ouder Cavaliertje, genaamd Caro, voor 2 weken terug gedumpt bij Fabienne na 9 jaar broodfok.
Fabienne heeft inmiddels al veel gezien qua aangedaan leed
veroorzaakt door de mens maar dit overtrof toch alles.
Het buikje van het schepseltje zat n.l. vol met littekens
vanwege de vele keizersnedes, daarbij was ook haar plassertje ingescheurd en
slordig gehecht.
Ja, en wat doet dit met mij?
In eerste instantie, totale verbijstering, want wat zijn dit
wel voor mensen die dit zo,n onschuldig diertje kunnen aandoen?
Noem het inmiddels geen mensen meer, maar zal jullie de
woorden die ik hiervoor heb, besparen...
Maar...het schepseltje bleef in mijn gedachten...
Moet er wel bij zeggen, het was een strijd tussen hart en
verstand, want heb immers al 3 hondjes, waaronder de 2
Cavaliertjes, Maggie-Mae en Marie-Belle , ook afkomstig uit de Broodfok,
gered via Ace, Daarbij is er nog Jody, mijn lieve trouwe cockerspaniel., die de
2 meisjes, nadat zijn vriendinnetjes Marie-Sol en kort daarna Lady-Jane.moest
verliezen, direct zo lief was t.o.v. de nieuwkomertjes.
Wel gaf het de uiteindelijke doorslag voor adoptie om reden
dat ik niet meer op vakantie durf te gaan vanwege de aanwezigheid van de wolf,
heb immers 3 ponies en die durf ik niet onbeheerd achter te laten..
Dit zal de eerste tijd ook niet veranderen daar het Kabinet
er geen ene mallemoer aan doet en ook niet zal doen.....
Afijn, gisteren nog contact gehad met Fabienne..voor meer
info. Ze is inmiddels 2 weken bij Fabienne in huis., is overdag nagenoeg
zindelijk en s,nachts, bij Fabienne in bed helemaal.. .
Tevens blijkt het een lief en aanhankelijk hondje te
zijn en ze kan amper nog beseffen dat het leven ook aangenaam kan zijn.
Uiteindelijk de beslissing gemaakt om het Cavaliertje
te adopteren, ze moet nog worden gesteriliseerd en haar gebitje schijnt een
kerkhof te zijn.
Daarbij laat ik voordien nog een uitgebreid
bloedonderzoek doen op mijn kosten.
Ik weet heel goed dat ik een ouder hondje ga adopteren, dus
hopelijk mag ze nog een paar jaartjes genieten van vrijheid, liefde en
vertrouwen, maar het was een weloverwogen besluit.
Want, iedere dag dat ze nog mag genieten van haar nieuwe
leven is er 1.!!
Ik kan me er nu al op verheugen op het moment
dat ik haar in mijn armen kan sluiten en haar overstelpen met mijn liefde.
Ze kan misschien nog angstig zijn, maar dat was Marie-Belle
ook en wat heeft dit hondje een metamorfose ondergaan, voordien zo
angstig en nu...een blij ei, loopt los en kent totaal geen angst meer door
liefde, tijd en geduld.
Sterker nog, ze heeft gisteren voor de 1e keer.tijdens
wandelen een duik genomen in het kanaaltje!
Foto,s volgen t.z.t. Liefs, Tieske en de spanieltjes..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten