Overal
zie je jonge Staffords, Herdertjes, grote honden, Pitbulls lopen, alsof het
niet op kan. Maar als je in de dodenstations of de asielen durft binnen kijken,
dan zie je net dezelfde rassen die afgedankt worden. Nochtans, als deze honden
een goede opvoeding krijgen, krijg je goud in huis. Mensen doen echter de
moeite niet, het is hun stoere hond die hun zwakke, triestige persoonlijkheid
een boost moet geven. Mechelaars zijn de mode. De buurman heeft er eentje, en
nu zij ook, niet eens wetende wat deze honden nodig hebben en wat hen gelukkig
maakt. En als het droombeeld van hun hond niet weerspiegelt wordt in de
werkelijkheid, is een asiel hun grote redding. Als ze er maar van af zijn, zij
het met dikke krokodillentranen. Maar hun viervoeter zelf, die maakt een hel
door, onverdiend.
Iedereen stikt in de grote hoeveelheid honden en katten, het is nog nooit zo erg geweest. Kleine en mooie hondjes staan geen maand ter adoptie, of ze hebben al een nieuwe thuis, maar deze sukkelaars zijn veroordeeld tot jaren gevangenschap of euthanasie. Want 1000 honden kan geen mens aan, ook geen dodenstation, en die worden dus massaal afgemaakt. We hebben allemaal angst voor wat gaat komen, want onze wachtlijst om honden binnen te brengen groeit alleen maar aan. En wat je ook probeert uit te leggen, de beestjes moeten weg, en liefst vandaag nog of gisteren.
Laat ze toch waar ze zijn, zij vragen niet om bij jou te komen, jouw beslissing bepaalt hun leven. En als je geen doorzettingsvermogen hebt, noch de gezonde inzet om het te laten lukken, begin er dan aub niet aan. Het is jouw leven, maar dat van hen is jouw verantwoordelijkheid.
Deze honden wachten allemaal in een dodenstation. Wij hebben echter geen plaats meer, het houdt ergens op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten