Prancer

Een jaar geleden kwam ik in Nederland.

Toen moest ik na een lange reis weer de auto in na Maastricht.

Wat was ik moe toen ik thuis kwam.

Mijn grote broer vond ik de eerste dag maar dood eng. Nu daarintegen is het mijn beste vriend, ik doe niets liever dan met hem de wereld verkennen.

Ik heb geleerd dat honden vriendelijk zijn.

Ik speel graag met ze, het grappige is dat ze denken dat ze even snel kunnen rennen als ik. Stom van ze ik ben namelijk ontzettend snel!!

Voorderest amuseer ik me graag met knuffels slopen, botjes eten, op het huis letten ( ookal mopperen mam en pap dat ik niet mag blaffen).

Maar ik kan ook echt genieten van knuffelen daarom kruip ik altijd stiekem 's nachts tegen mam aan.

Ik zal jullie wat foto's laten zien van afgelopen jaar.

Mijn verhaal is begonnen als een gedumpt hondje in Spanje en zal eindigen als een avonturier in Nederland.