Toen wij besloten Shakira (nu Yska) te adopteren, waren wij voorbereid op een “projectje”. Een hond die bijna 10 jr. met een dakloze man heeft geleefd, houdt daar toch wel wat littekens aan over.
Wie schetst onze verbazing …..Yska stapte ons huis binnen, verkende even de benedenverdieping, snuffelde aan de andere honden en ging vervolgens lekker liggen slapen op de bank 😊. Niks bang om in een huis te zijn, niks angstig voor ons of de andere honden. Gewoon direct meedoen met de anderen alsof je niets anders gewend bent.
Wij kunnen alleen met verbazing toekijken hoe snel zij zich aanpast. Een hondje van de straat die niets van tafel pikt, niets in huis doet, netjes uit haar eigen bakje eet en niet uit die van een ander en alleen maar lief en blij is.
Hoe ongelooflijk is dat? Je smelt weg als zij tegen je aanhangt op de bank en je hand naar zich toe harkt als je even stopt met aaien. Wat een vertederend klein zieltje. Oudere honden zijn al zo vertederend en kunnen je zo wijs aankijken maar Yska spant de kroon! Wij zijn volledig door haar ingepakt 😊.
Marian en Piet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten