Toen we op een morgen aankwamen stond er een grote kartonnen doos voor de deur. Er hing enkel een laken over de kartonnen doos, de doos zelf was leeg, op één poesje na,… Zij zat ons aan te staren, helemaal van haar stuk, zij kreeg later de naam Dorothy. Enkele dagen later zagen we enkele kattenmondjes meer eten aan de voerplekken aan de deur en uiteindelijk konden we ook ook mama Dulce en Donette in veiligheid brengen en bij ons nemen,… Nog enkele dagen later zagen we onder de vuilcontainer nog een poesje zitten, helemaal triest en niet wetend wat of hoe,… Dat werd Deborah!
Dulce is een beetje timide, maar dat komt stilaan goed,... Je kan merken dat
het huiskatjes waren, ze zijn erg mensgericht en kennen duidelijk het knuffelen
met hun mensen, ze geven kopjes en zijn lief,... In het begin een beetje
afwachtend, maar dat ging geleidelijk over nadat ze ons beter en beter leerden
kennen.
Een hele familie die nu weer op zoek moet naar een veilige haven,… Ze verdienen
het zo gelukkig te zijn en verzorgd te worden,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten