Ze zat in sectie 3 in de voorlaatste kooi, haar baasje was
heen gegaan, zal nooit vergeten hoe mijne Dirk de kooi instapte in de
gietende regen en haar in zijn armen droeg, sinds waren ze
onafscheidelijk,..Kerst op Kerst dachten we het moment jij naar ons
kwam,..
Deze Kerst heb je niet meer gered,…klein Tineke van
Dirk,..zijn grote liefde,…zijn alles,..Tineke, je werd een begrip in onze organisatie, een Tineke
was een typisch Andalusisch hondje, “Een Tineke”
Vaak belde mensen die ons persoonlijk kennen : “Fabienne,
we zoeken een Tineke,…”
Je was een begrip, een statige kleine typische dame
die wist wat ze wou, maar die alleen maar blijdschap en trouw in ons midden
bracht…
Nooit een woordje te hoog of een hondje te veel voor je,
voor jou was alles goed, zolang je maar nummertje 1 was bij je papa
Dirk,..
Jij was bij ons van het begin van het oprichten van ACE
SHIN, je was er overal bij, zag alles passeren en gebeuren, de “ups and the
downs",
De vele tegenslagen maar ook het open bloeien van
onze ACE SHIN, onze tranen en ons geluk zowel prive als op vlak van onze
liefde voor de refugio,..je was er altijd
bij,…
Vandaag hebben we afscheid genomen van jou, lieve schat,…,
ondanks de vele andere hondjes en poezen zitten we hier stilletjes voor ons uit
te kijken.
We weten dat 19,5 jaar een gezegende leeftijd is en dat je
Dirks enige hondje was,..dat je gelukkig was en verwend, bemind en onmetelijk geliefd, maar jouw afwezigheid slaagt in als een donderslag bij
heldere hemel,..het komt verdomd hard aan en het is nu aan ons om te aanvaarden
dat het leven verder gaat,…
Dirk zijn Tineke is niet meer,…voor hem is het het
ergste,…zijn Tineke,…niet te geloven dat het moment is gekomen dat ze er niet
meer is,..
Je zal altijd bij ons zijn, voor altijd maar dan ook voor
altijd in ons hart,…we hadden je zo lief,…je was een mijlpaal in ons
leven,..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten