Manolito

Manolito in de refugio en Manolito bij zijn toegewijde vrouwtje,...
Manolito zijn vrouwtje verteld:

En een stukje uit zijn advertentietekst...

We hebben Manolito gered uit het dodingsstation van Los Barrios.
Hij zat in dezelfde kooi als Novita. De kooi waar in grote, dikke letters op geschreven stond: EUTANASIA.

Het was de kooi waar de 'hopeloze gevallen' gestoken werden: te oude honden, te lelijke honden, gewonde honden, moeilijk plaatsbare honden, eigenlijk alle honden waarvan die bruten dachten dat ze toch nooit een thuis zouden vinden.

Ja, Manolito is niet bepaald moeders mooiste te noemen, en ja, hij is al 10 jaar, en ja, hij is veel te zwaar... Maar moet hij daarom zo respectloos behandeld worden?

Nu is hij MIJN MANOLITO en ik vind hem prachtig... van binnen en van buiten...

Neem bijv. de keren dat mijn 3 oudjes overleden waren en ik het even te kwaad had... er zijn hondjes die je dan troosten ook heel superlief, maar Manolito pakt dat op zijn eigen manier aan... hij pakte een botje of een stukje gedroogde pens en ging daarmee pal voor mijn neus de clown uithangen... steeds even stoppend en naar mij kijkend of ik al moest lachen nou hij was zo grappig dat ik niets anders kon dan in lachen uit te barsten...! Zooo klusje geklaard en hij ging tevreden weer op zijn kussen liggen !

Hij kwam als een doodsbang hondje dat niet gezien wilde worden, want als je niet gezien werd kon er zo min mogelijk met je gebeuren... zo bang om geschopt en geslagen te worden...

Nu is het een lief, stoer binky die het supergezellig vindt als er visite komt, en die moeten hem allemaal aanhalen... Hoe trots kun je dan zijn !

Neee mijn Manolito is prachtig en ik laat hem nooit meer gaan...