vrijdag 14 februari 2014

Waarom?

De kou van de winter is terrein aan het winnen alhoewel het nog te vaak herfst leek, veel veel regen.het restje zon heeft moeite om mens en dier te verwarmen.

Het is vroeg in de ochtend..in het dodingsstation.
Hij ligt te slapen in een koud hok, koud beton op de vloer , een lege voerbak en troebel water in een emmer.
Zijn vriendinnetje naast hem ligt te hoesten, v
oelt warm aan en laat haar kopje hangen.

Vandaag precies 9 dagen geleden zijn ze hier op brute wijze terecht gekomen samen met velen , te veel!!!andere prachtige honden.
Een herder moedertje heeft stilletjes in een hoekje vannacht haar kindjes gekregen.
Ze huilt, haar magere lijfje doet pijn, haar hartje is zo leeg... Haar kindjes, haar bezit heeft ze geprobeerd met hand en tand te verdedigen maar zonder succes.
Wrede handen hebben ze weggehaald en haar vastgelegd aan de tralies.
Morgen mag!!!!ze naar ze toe!
Morgen krijgt ze een enkeltje regenboog
Morgen dag 10,
Haar tijd zit er op... Zou bijna zeggen ,gelukkig.
Hij kruip lekker tegen haar aan en ze proberen nog wat te slapen.

Plots voelen ze zachte warme handen.
Plots klinken er lieve woordjes in hun oortjes!!!
Zijn ze dan al in de hemel?
Het moedertje kruipt helemaal in elkaar en kijkt angstig om zich heen.
Het vriendinnetje probeert zachtjes haar laatste energie uit haar staartje te halen en met succes.
Een lieve dame  bukt en pakt haar op en huilt zachtjes met haar mee.
Een dekentje wordt uit de tas gehaald en ook het herder moedertje wordt heel zachtjes en met heel veel lieve woordjes los gemaakt en opgetild.
Een liefde volle blik was genoeg om hem te laten voelen dat dag 10voor hun niet komt!!
Samen met nog een aantal andere prachtige schepseltjes zijn ze een half uur later onderweg naar een voorlopig veilig plekje daar heel hoog in de bergen met uitzicht op de regenboog.
Het heeft nl. weer geregend maar tevens probeerde de zon zijn warmte en genegenheid te tonen.
Even leek het erop dat alle vriendjes van achter de regenboog hun blijdschap lieten zien.

Het is nu weer vroeg in de morgen.
Heerlijk geslapen in een warm mandje na eerst mijn buikje vol gegeten te hebben.
Ik heb zelfs een naam....Hope!!!!!dank je wel  lieve reddende engel...

Reken maar dat ik weer hoop heb..


Aukje van Hees

1 opmerking: