Goedemorgen, zoals beloofd verhaal van mijn dochter, maar fotoos van mij.
Alasta heet inmiddels Vrouwtje, is klein van formaat, maar groots in doen en laten. De allereerste dag wilde ze laten zien, dat het afgelopen was met honger. Toen ik even niet keek met tafeldekken, stond ze dus
boven op tafel. De fotoos die bijgevoegd zijn, zijn bij mijn moeder gemaakt, vanwege het ontbreken van aan camera. Ze zit op de foto ook heel voorzichtig te kijken of er nog iets te halen valt.
Verder vindt ze het blijkbaar nog koud, want ze kruipt altijd gauw bij Levi en Alois. Lekker warm! Bij Snowy lukt dat niet. Yona probeert het ook nog steeds, maar komt steeds van de koude kermis thuis. Dus Vrouwtje
probeert het niet eens.Ze komt langzamerhand wel al een beetje naar me toe uit zich zelf. Wil al wel lekker op schoot zitten. En s avonds heel voorzichtig komt ze toch al bij me om naar bedje te gaan.
Bij de trimmer was het eng, maar toch viel het alleszins mee. Als ze mee gaat wil ze het liefst in mijn jas, eerst alles van veilige afstand bekijken. Op rustige plaatsen loopt ze wel lekker mee.
Groetjes van Vrouwtje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten