Een verdrietig bericht uit Nederland over mijn ACE hondje
Snow(#12235):
In 2016 kwam je in mijn leven. een klein, bang, getraumatiseerd hondje van krap 1 jaar oud. Je zat in een dodingsstation in Mijas, Spanje en je was door stichting ACE/Shin daaruit gered. Ik viel als een blok voor je lieve snoet, je zachte oogjes en je grappige korte pootjes. Je kwam naar Nederland, je leerde snel en alhoewel je altijd een beetje op je hoede bleef voor mensen en niets moest hebben van vreemden, werd je binnen no time mijn allergrootste, trouwste vriend; waar ik ging, ging jij. Je was mijn rots in de branding. Je groeide uit tot een stabiele hond en nam mijn oude JackRusseltje Rolo, en in 2018 mijn ACE hondje Pippie ( voorheen Conchito #15143) en later ook mijn ACE hondje Zoef (voorheen Gitte #20735) met heel veel liefde onder je hoede. Je was Zoefje haar grote held en Pippie zijn broer van een andere moeder. Onlangs werden er agressieve mastceltumoren bij je geconstateerd, we hebben alles gedaan om je leven zo comfortabel mogelijk te maken en je nog een mooie tijd te geven, je overladen met knuffels, kusjes en je lievelings traktaties, maar de tumoren groeiden snel en ondanks dat je door de prednison weer wat opleefde, zag ik toch ook dat je fysiek achteruit ging, soms had je een paar hele goede dagen dan weer een hele slechte dag. Ik wil je een lijdensweg besparen en we hebben vandaag met heel veel pijn in het hart, maar met Zoef en Pippie aan je zijde, afscheid van je genomen. We waren op 6 dagen na 9 jaar samen, je mocht net geen 10 jaar worden. Dag allerliefste Snow, mijn hartje, mijn allessie! Ik ga je zo verschrikkelijk missen. Het zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou.
Groetjes van Jeanette, Pippie en Zoef.
2 foto’s een uurtje voor het inslapen – Snow met mijn andere ACE hondjes Pippie en Zoef, en Snow alleen de avond voor het afscheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten