We hebben al wekenlang enorme problemen met onze elektriciteit. Om de haverklap valt alles uit, zelfs ’s nachts… Geen stroom, geen warmtelampen, onze kliniek die niet verder kan werken… het is om gek van te worden. Onze elektriciens zijn er al die tijd intensief mee bezig geweest, maar de oorzaak bleef onvindbaar.
Alsof dat nog niet genoeg was, kregen we er afgelopen weekend ook noodweer bij. Het is bitter koud, iets wat we hier helemaal niet gewend zijn, en net dan zonder elektriciteit zitten… Het zat ons echt niet mee. We hebben zelfs levens verloren, en dat doet ondraaglijk pijn.
Vandaag kwam er eindelijk een volledige ploeg ter plaatse en aan het einde van de middag denken we de oorzaak gevonden te hebben. De hoofdkabel was volledig aangevreten door ratten… We liggen vlak naast de rivier, dus ze zijn er overal. Vergif strooien is geen optie: als één van onze hondjes een vergiftigde rat opeet, verliezen we hen ook. Soms weten we echt niet meer hoe we deze plaag moeten aanpakken.
De allerkleinsten en de oudsten zijn het meest kwetsbaar in deze harde winter… Dus zit het bij Tanya, Shelle, Veerle en mij thuis ondertussen weer bomvol met opvangertjes, maar we blijven doorgaan… Het heeft ons wekenlang beziggehouden, maar vannacht is er weer elektriciteit. Vannacht hebben de kleintjes het warm. En dat is wat telt…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten