Cara voelt zich helemaal thuis bij ons. Ze heeft grote steun gehad van Loeka, de maneto. Het is zo’n leuk stel samen.
Zo snel dat ze zich heeft aangepast aan haar nieuwe
situatie.
Ze krijgt ook alle aandacht, wij zijn gepensioneerden,
dus ze is nooit alleen.
Haar jachtinstinct is helemaal naar boven gekomen hier
bij ons in de polder. Ook dankzij Loeka die haar het voorbeeld gaf.
Dat betekent ook dat ze nooit los kan. Maar dat is echt
niet zielig, in onze grote tuin kan ze heerlijk rennen en spelen.
Ze heeft ook ontdekt hoe leuk het is om met knuffels te
spelen. Ze sleept ze mee in haar mand en daagt uit om er een trekspelletje van
te maken.
Ze is ook al mee op vakantie geweest en ze paste zich
goed aan in het vakantiehuisje.
Ze kan ook goed tegen de kou wat ik best bijzonder vind
met haar dunne velletje en haar enkele vacht. Ze is wel heel beweeglijk.
Al met al hebben we een geweldig lief hondje getroffen.
Omdat Loeka ook al op leeftijd is, hebben we gekozen om
een ouder hondje te nemen. En dat is een prima besluit geweest.
Met lieve groetjes van Cara.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten