"Milan werd 15 jaar en was altijd kerngezond. Nooit klachten, nooit naar de dierenarts. Tot alles ineens veranderde. Na een heftige aanval en onderzoeken bleek hij een grote tumor op zijn lever te hebben, met ook problemen aan zijn nieren en een hartruis. Een operatie was op zijn leeftijd geen optie.
We hebben hem nog zo goed mogelijk verwend en bij ons gehouden, maar ik voelde dat het niet goed ging. Uiteindelijk hebben we hem thuis, in zijn vertrouwde omgeving, liefdevol laten inslapen. In mijn armen is hij rustig gegaan, terwijl ik hem bleef aaien en tegen hem praatte. Ik heb hem tot het einde toe bijgestaan, zoals ik hem altijd beloofd had.
Het afscheid en de crematie waren zwaar en het gemis is nog elke dag voelbaar. Het huis voelt leeg zonder hem. Milan was meer dan een hond; hij was mijn maatje, mijn troost en een deel van mijn leven. We hebben 15 prachtige jaren met hem gehad, vol liefde en verbondenheid.
Hij leeft voort in mijn hart, in zijn as die ik bij me draag en in de tatoeage van zijn portret op mijn kuit."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten