Ze namen hem mee en brachten hem naar een dierenarts in de hoop hem nog een kans te kunnen geven. Stilaan bekomt hij van deze trieste verwaarlozing, en leren we een hele lieve en trouwe Piero kennen. Hij is alleen maar dankbaar en wil een beste vriend zijn van zijn mens. De mens echter die hem dit aandeed, je moet het maar kunnen. Ik val in herhaling, maar dit word je niet gewoon, nooit.
Onze kleine man herstelt nu en leert spelen en genieten, en wacht op dat ene baasje dat hem zal koesteren, een leven lang.
Meer informatie over Piero (ca. 1j)? Klik dan hier.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten