Februari 2021 haalden we Firass op. Hij was naar het pension gebracht maar nooit opgehaald. Een brok stress die thuis al snel zijn draai vond, geaccepteerd door de 'zus' en na een paar weken ook door poes Mito.
Zijn uiterlijk schrik sommigen af maar al snel merkte iedereen hoe zachtaardig hij was.
Hij waande zich soms een puppy en wilde op schoot kruipen.
De zee was zijn favoriete plek, rennend door het water.
Waar ik was, was hij. Maar zijn lijf raakte op en stilaan ook de eetlust en zijn interesse in alles, zelfs de zee.
Mijn grote beer... Dankjewel voor je loyaliteit, je trouw en je liefde.
Je zit voor altijd in mijn hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten