In memoriam Emmeke

Met veel pijn in mijn hart wil ik jullie op de hoogte brengen van het overlijden van Emmeke op 21-12-2024.

Emmeke is op 23-09-2020 in Nederland aangekomen, samen met haar zusje Truus.

Eenmaal in Nederland kreeg ze een nieuw vriendje Loekie (voorheen Beauty ook van Ace). Emmeke was mijn schaduw, overal waar ik was daar was zij. Ze was zo mishandeld dat ze mij als redder zag en zich aan mij vastklampte.
Emmeke was al ziek toen jullie haar vrijkochten uit het dodingsstation waar ze ruim een jaar heeft gezeten samen met 6 broertjes en zusjes waar er maar 2 van overleefden, Emmeke & Truus. Ze werd 2 keer geopereerd aan een buikhernia veroorzaakt door mamacarcinomen, maar overleefde sterk en dapper

die ze was. 

Bij ons leek het eerst goed te gaan, ze genoot, liep vrolijk mee, was dol op eten en de baas spelen over grote Loekie om zich buiten achter haar te verschuilen. Helaas werd ruim een jaar geleden bijnierkanker

bij haar geconstateerd. Aangezien ze toen al 14 jaar was en het uitzaaiing bleken te zijn, besloten om naast pijnstilling geen behandeling meer aan haar te geven. Ze heeft het nog ruim een jaar volgehouden. De afgelopen maanden ging het snel slechter met haar, ze viel af, was paar keer per week aan de diarree, maar had ook nog veel oplevingen. Vorige week ging het ineens fout en krabbelde ze niet meer op. Ze was zwak, was constant aan de diarree en zag dat haar lijfje op was. Ze wilde eigenlijk niet meer wandelen, wel veel eten en natuurlijk bij mij zijn. 

Afgelopen zaterdag wilde we haar niet langer zien lijden, ze is op mijn schoot en veilig thuis vredig ingeslapen. Ze heeft een prachtig mooie uitvaart gekregen en ligt voor altijd dicht bij ons in de achtertuin.
Ze zal voor altijd in ons hart zijn, we zullen haar nooit vergeten en we missen haar verschrikkelijk, maar we zijn zo dankbaar voor de mooie jaren die we samen hebben mogelijk beleven.