Kato (kaatje): Het was 1 dag voor Valentijn 2020 dat je bij ons bent toegekomen, een mooi Valentijns cadeau voor iedereen. We waren zo gelukkig met jou, een lieve speelse en actieve pup die soms al wel eens de puber kon uithangen. Vooral in deze periode was je regelmatig selectief doof en enkel een koekje kon je aandacht krijgen.
Je was een leergierig
meisje, maar eentje zonder geduld. Wachten en stilzetten stond niet in je
woordenboek. Dan hadden ze ook in de hondenschool vlug door. Je vond het
fantastisch om op zondagmorgen deel te nemen aan de agility training.
Vooral het speelmoment
na de les met al je vriendjes was voor jou telkens weer het hoogtepunt waar je
naar uitkeek...
De laatste weken veranderde je echter: je kon plots zomaar uit het niets uitvallen naar mensen, ook naar ons. Dat was niets voor jou... Het ging van kwaad naar erger... Je beet je grote vrienden, onze zoon Arne en dochter Ruhne, die in de zetel naast je zaten zomaar zonder reden. Toen je ook je geliefde baasje aanviel op zo'n manier dat hij op spoed belandde waren we zeer ongerust. De dierenarts gaf ons nieuws dat we zeker niet verwacht hadden: je had iets in je hoofdje gekregen en niet zomaar iets maar een tumor. Dit was de reden van je verandering van onze lieve, speelse spring-in-'t veld in een niet meer te betrouwen agressieve zieke hond.
We hadden nooit gedacht
dat jou en ons dit zou overkomen.
De dierenarts heeft ons
verzekerd dat het niet meer zou verbeteren of kunnen behandeld worden en dat
het humaan zou zijn om je uit je lijden te verlossen. We hebben dit dan ook
gedaan, uit liefde voor jou: ons Kato, onze schat, onze zotte doos. Je was ook
heel graag gezien door de trainers van de hondenschool, voor hen sloeg het
nieuws van je overlijden in als een bom.
We zullen je nooit
vergeten, speel nu maar met al je vriendjes in de hondenhemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten