Onze Nigel (2,5 jaar) was een van die zovele in het dodingstation, een gewone bruine hond, redelijk groot, maar we namen hem mee. Van een onzekere, trieste hond, veranderde hij in onze refugio in een blij ei!
Hij is sociaal met andere honden, maar zijn hok delen vindt hij moeilijk, teveel stress, teveel drukte, en hij is graag op zijn gemakske. Hij is vreselijk lief en mensgericht, kan zeker veel (bij)leren, en zal dat met alle overtuiging doen.
Nigel is een goede, lieve bruine beer die zo graag ergens wil thuis komen! Wie geeft hem dat ene kleine geluk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten