1 Oktober 2015 was de langverwachte dag dat je aankwam op Eindhoven Airport.
Alle drukte en bedrijvigheid vond je maar niks dus we hebben je letterlijk en figuurlijk in de armen genomen ( meer houdgreep) om je veilig in de auto te krijgen.Thuis een wandeling gemaakt met onze andere hond, Ace Nina wat meteen goed klikte. Ik weet nog zo goed dat je langs me liep en je neus tegen mijn hand duwde en me aankeek met je lieve, mooie,trouwe ogen.
In het begin moest je niks hebben van vreemde mensen,mannen vooral maar met de tijd werd dat wel beter,baasje had al snel je vertrouwen.
Als het na de boswandeling op zondagochtend wat te lang duurde voor je je zondagse ontbijt ( gebakken eitjes) kreeg kwam je dat zelfs wel even aan de baas vertellen door op schoot te klimmen.
In Juni 2016 kwam Ace Pope er nog bij waar je heerlijk mee kon ravotten.
Altijd gingen jullie mee op vakantie,eerst naar de camping en later ook naar Duitsland en Oostenrijk waarvoor we dan een bus huurden zodat iedereen gezellig mee kon.
Wat was het fijn om je zo te zien genieten van de wandelingen en je favoriete plekje onder de appelboom in Oostenrijk waar je een week geleden nog lag.
Je liep de laatste maanden al moeizamer( artrose) waarvoor je medicatie kreeg en enkele weken voor de vakantie kreeg je nog een gebitsreiniging en wat kiezen eruit dus hopelijk kon je nog een hele tijd mee dachten en hoopten we. Helaas ging je in Oostenrijk nog slechter lopen dus genoot je vooral van je plekje onder de boom in de buurt van t vrouwtje.
Eenmaal thuis bij de dierenarts kreeg je een Cortisone injectie om je een oppepper te geven,helaas gaf dit niet t gewenste resultaat en zakte je afgelopen woensdag door je beide achterpoten en kwam je met geen mogelijkheid overeind,ook niet met hulp en even rusten. Je raakte zelfs in totale paniek en keek mij aan zo van ,doe iets.
Eenmaal bij de dierenarts bleek wel dat je achterhand totaal verlamd was en tot ons grote verdriet moesten we je laten gaan en wat doet het pijn.
Je was vooral mijn grootste maatje, volgde me overal en als ik even weg was bleef je uit het raam kijken tot ik terug was.
Lief trouw maatje bedankt voor je onvoorwaardelijke liefde ,dikke kus van ons allemaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten