Vele honden voelen zich niet op hun gemak bij kleine
kinderen, omdat ze voor hen o,nvoorspelbaar gedrag vertonen (bruuske
bewegingen, lawaai) en hen soms zelfs ongewild pijn doen. Uit deze foto's
blijkt dat de hond stress heeft, en dat er een risico is op een
bijtincident:
Op elke foto liggen de oren naar achter, en soms is het wit van zijn ogen zichtbaar, wat een duidelijk signaal van angst is.
Op de eerste foto likt de hond zijn lippen, terwijl hij de
peuter aankijkt. Hiermee vraagt de hond aan de peuter om onmiddellijk te
stoppen met wat hij aan het doen is.
Op de vierde foto sluit de hond zijn ogen en kijkt hij
weg.
Bovendien is het gezicht van de peuter gevaarlijk dicht bij
de muil van de hond.
Ondanks deze duidelijke signalen wordt het kindje niet weggehaald bij de hond.
Als de hond uiteindelijk zou bijten, zal de kans groot zijn dat hij wordt afgestaan of ingeslapen, terwijl hier duidelijk sprake is van passief misbruik. Er wordt geen rekening gehouden met de emotionele toestand van de hond, omdat zijn signalen niet worden begrepen.
De baasjes en/of de ouders gaan hier in de fout, door niet in te grijpen. Een dier is geen levend speelgoed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten