Hier een klein verhaaltje over Viron. Nadat onze hond was overleden zeiden we tegen elkaar, we nemen geen hond meer. Stiekem waren we beiden na een tijdje toch gaan kijken bij de asiels. Oke, na de vakantie van manlief gaan we serieus kijken naar een Mechel
Ja en toen zagen we het bericht van Viron voorbij komen. We keken elkaar aan, dit wordt onze mechel.Na een kennismakingsgesprek was ik om. Het was dat we al een afspraak hadden staan, anders had ik hem gelijk meegenomen.
Viron doet het goed, luistert goed, krijgen daar veel complimenten over. We zeggen dat dat niet onze verdienste is maar van de vorige adoptant. Na de kleinkinderen is hij heel voorzichtig
Met het mooie weer gaat Viron bij de schutting zitten, want hij is vriendje met de buurman ( hondenkoekje).
Tijdens het wandelen loopt hij rustig mee kijkt niet of nauwelijks naar andere honden om. Ziet Viron een kat, ja daar wilt hij nog steeds achteraan. We proberen hem dan af te leiden dat hij met ons meeloopt. Ene keer goed, andere keer heeft hij bloemkolen in zijn oren.
Ja Viron is lief, houdt van knuffels en waaks!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten