Tijd vliegt. Lamp (ACE Tembo) alweer 3,5 maand bij ons en zijn al zijn knuffels hun armen kwijt, is zijn mand 60x hersteld, durft hij ineens over een brede kattenloop en door een tunnel en is het nog steeds een mafkees. Terwijl ik dit typ, ligt hij tegen me aan te slapen met zijn kop op het muispad. Dat is iets wat hij graag doet, al vindt hij het misschien nog leuker om mee te typen. We zijn net terug van een maand rondreizen door Schotland, waar hij door menig Schot is omgedoopt tot ‘bonny boy’. Meer dan een kwart van zijn tijd bij ons heeft Lamp in een tent geslapen. In harde wind en regen. Ik denk dat we na een week alle drie naar natte hond roken. Elke ochtend was het alsof we wakker werden in Jurassic Park. “Ssst niet laten weten dat je wakker bent.” “Te laat..” En ja hoor, daar kwam een buikschuivende blijkop aan, die gerust lekker op je hoofd ging zitten om de ander een goedemorgen te likken of de slaapzak op te schudden en die daarmee de hele binnentent vol strooide met haar en zand. Voor Lamp was de vakantie een eindeloze snuffeltuin en ontdekkingsreis. Hoewel hij water maar niets vindt, was de zee toch wel heel fascinerend en leuk genoeg om in pootje te baden en alle planten van verdrinking te redden. Stenen blijven rare dingen, maar van rotsen kreeg hij niet genoeg. Hij nam vaak de handigste klauterroutes naar boven en soms een weg die meer geschikt is voor berggeiten. Hoewel we van tevoren hard hebben getraind op het ontspannen lopen aan de riem, ging dat niet altijd even gesmeerd. Naar boven was dat stiekem soms wel fijn voor ons, waarna we gelijk weer afgestraft werden voor onze inconsequentie bij het afdalen en menigmaal met onze billen in de modder belandden. Gelukkig waren er pubs om op te drogen en voor Lamp om lekker te gaan slapen. Was het allemaal even makkelijk? Nee. Was het super gezellig? Jazeker! Nu zijn we weer thuis en is onze bonny boy weer zijn naam als ultieme chill-koning aan het waarmaken. Zijn mand heeft hij al twee weken niet gesloopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten