Gus, de Spaanse vagebond is niet meer. Tegen een zeldzame kanker (insulinoma) had hij geen verweer. Door zijn vechtlust en chemotherapie is hij nog 9 maanden comfortabel en gelukkig bij ons kunnen blijven. Hij werd 10,5 jaar.
Gus met zijn leeuwenkraag, een ontzettend lieve reus, een
nobele heer, intelligent, zachtaardig, immens mooi. Iedereen benijdde mij met
zo een geweldige SHIN hondje. Ik was zo trots met hem aan mijn zijde.
EΓ©n jaar nadien is Babs (Sira) overgevlogen. Het geluk was compleet met de 2 mastins. Wat een geweldig ras toch! ❤ Nu zijn Babs en ik ontroostbaar zonder onze rots, beschermer, grote broer, man des huizes.
Ik ben jullie zo dankbaar dat Gus in mijn leven kwam. Hij heeft mij zo gelukkig gemaakt.
Ik wil jullie zoveel liefs toesturen, Fabienne en haar man,
alle vrijwilligers en alle hondjes en katjes.
Martine en Babs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten