Hier liggen onze twee Spaanse gezinsleden bij te komen van een lange wandeling. Links onze Japie, rechts Haagse Harry van onze dochter. Japie is een vriendelijk kereltje dat erg goed weet wat hij wil. Hij is minder geïnteresseerd in wat wíj́ willen. Maar nu hij een half jaar bij ons is lijkt hij te gaan beseffen dat we eigenlijk best te pruimen zijn. Met andere woorden, we groeien langzaam naar elkaar toe. Of beter, hij groeit naar ons toe, want bij ons was het meteen raak. Vanaf de eerste dag geeft hij ons veel plezier en maakt z’n grappige snuitje ons spontaan aan het lachen. Ik heb één wens wat Japie betreft: laat ie alsjeblieft heel oud worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten