Berichtje van bedroefde
baasjes: "Met veel verdriet laten we jullie weten dat wij onze lieve Pippy
op 7 maart 2022 hebben laten inslapen. Ze is 15 jaar geworden. In augustus 2009
hebben we haar geadopteerd. Op de website heette ze nog Spooty, omdat ze zoveel
sproetjes had. En haar opvangmama in BelgiΓ«, Nancy, had haar Branca genoemd,
omdat ze zo’n prachtig mooi meisje was en een prinsessen naam verdiende. Wij
hebben het veranderd in Pippy, omdat ze een wipneus met sproetjes had en 2
grote rode oren die als vlechtjes naast haar koppie hingen, net als Pippi
Langkous.
Pippy was een hondje met enorm veel bagage. Ze was doodsbang toen we haar
kregen, vooral op straat. En totdat haar gehoor wat minder werd door de
ouderdom, ging ze ervan door als ze harde knallen hoorde. Je wil maar liever
niet bedenken wat ze allemaal had meegemaakt, maar het was zo ernstig, dat
zelfs de dierenarts zei dat het “op de harde schijf zat” en dat het nooit
helemaal zou verdwijnen. Acupunctuur en homeopathische druppels ten spijt.
Maar gelukkig beperkte de angst zich alleen tot de straat en na een paar weken
was ze binnen al helemaal zichzelf en krulde vol vertrouwen tegen ons aan
op de bank met haar kop op onze buik. Pip was de liefste hond ooit en haar
zieltje was net zo zuiver wit als haar vacht. We hebben zoveel plezier en
liefde van haar ontvangen. En we zijn zo dankbaar dat ze bij ons kon zijn. Ze
was ook een echt vriendje voor ons hondje Lulu en onze kat Flo, die beiden in
2015 overleden zijn.
Ook voor onze hond Taro (ACE Vuzo) die we daarna in 2015 van ACE hebben
geadopteerd, was ze het beste maatje, moedertje en zusje ooit. Wat hadden die 2
elkaar gevonden, altijd tegen elkaar aan gekruld en zorgzaam elkaar wassen. Het
was een echt yin/ yang koppeltje; de een wit, de ander zwart en
onafscheidelijk.
2 jaar geleden kreeg Pip helaas een herseninfarct, waardoor ze moeilijk ging
lopen met haar achterpoten. We waren toen bang dat het niet meer lang zou
duren. Maar ons dapper meisje gaf niet op en heeft nog 2 jaar met plezier
geleefd, voordat het echt niet meer ging en we de moeilijke beslissing moesten
nemen om haar te laten gaan.
Lief wit mooi meisje, rust maar zacht! Wat missen we jou!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten