Terwijl wij onze Kerst zien verschijnen, achter elke hoek, elke bocht gaat
de ellende van de duizenden jachthonden verder...hier een filmpje van een van de
zovele die dit moeten leven....dit is de realiteit...Terwijl wij protectoras ons
dag en nacht inzetten om een verschil te maken...gaat dit onveranderd
verder...want het kan en mag en wordt getolereerd...elke bocht of verdoken hoek
hier in onze buurt heeft dit te verbergen...hoe zouden deze lieverds zich
voelen? Kijkend op de lijken van hun broertjes...zusjes of lotgenoten...hoe hard
zal hun gehuil klinken door de nachten heen.. waar niemand hen hoort...hoe zou
het voelen hier te baren en dan je pupjes te zien opgroeien om 1 van hen te
worden...
Dit gebeurd hier elke dag met onze podenco s, onze galgo s, onze
Bretons...mensen met een hart...dieren net een hart...ook zij voelen de pijn, de
wanhoop, het einde naderen, deze foltering om te blijven leven in deze gruwel is
helaas de realiteit...maak mee een verschil...geef 1 van hen een wereld die het
waard is te leven...
p.s. op mijn vraag aan Fabienne of deze honden gered zijn was haar antwoord:Nee ze zijn niet gered, ze hebben allemaal een chip en mogen van de gemeente zo leven.................😭😭
Geen opmerkingen:
Een reactie posten