maandag 24 december 2018

Thuis

Jullie kennen allemaal het gevoel waarschijnlijk om je thuis te voelen..het is zoals het eten van een ijsje: iets lekkers dat een goed gevoel geeft. Tenminste zo voel ik het aan...
Na 5 maanden bij moeke mag ik ook al eens een balans opmaken...trouwens: het is bijna kerstmis en dan is nostalgie nooit ver weg zegt moeke...en die moeke weet bijna ALLES...zo vertelde Boemer mij in mijn oor snachts....en ze ziet OOK alles...zucht...
Ik was doodsbenauwd toen ik bij moeke toe
gekomen ben...dat kunnen jullie wel begrijpen zeker...
Dat had niets met moeke zelf te maken...maar ik had een zenuwslopende reis met het vliegtuig achter de rug...ik was bang want alles was nieuw...
Maar moeke was zeer rustig...dat is ze trouwens altijd...ze zegt dat ze al een oud vrouwtje is...daar merk ik nochtans niks van hoor.
Ik kreeg de tijd om alles gewoon te worden..moeke liet mij in huis rustig alles gewoon worden. Buiten was ik zeer angstig voor het verkeer...ik kende geen auto’s...geen fietsers..geen joggers...geen tractors...geen camions..en ook geen treinen...want wij wonen vlakbij een treinspoor..
Moeke zei de hele tijd ”tis okee” als ik bang was en wilde weglopen uit schrik....een geluk dat ik in het begin een heel korte lijn had... ondertussen weet ik als moeke “tis okee” zegt..dat ik niet bang moet zijn.
Stilaan werd ik het gewoon...alles eigenlijk...moeke zorgde elke dag dat ik nieuwe dingen leerde...nooit teveel ineens...want in huis zijn er ook veel dingen die ik niet kende...
De tv bezorgde mij de eerste dag de schrik van mijn leven...nochtans had moeke het geluid afgezet...maar dat grote scherm met al die kleuren en die bewegingen vond ik vreselijk...
Maar zie...ik ben ondertussen a 5 maanden bij moeke en ik ben voor niks meer angstig in huis.
Hoe dikwijls moeke in die 5 maanden al “tis okee” gezegd heeft weet ik niet...maar waarschijnlijk al miljoenen keren(miljoen is heel erg veel zegt moeke).
Ondertussen heb ik ook de zee leren kennen...waw...dat was ongelofelijk fijn...zo kunnen rennen in het zand...
Het enige dat is niet zo leuk vind is de regen...maar moeke zegt dat het hier soms veel regent en dat ik het ook zal gewoon worden...ik heb een regenjasje maar het ritselt als ik stap en dat vind ik niet fijn.
Soms sneeuwt het hier ook eens zegt moeke..ik ben benieuwd want ik ken geen sneeuw..
Ik ben blij dat ik bij moeke ben...en moeke is ook blij...dat zie ik want ik begrijp de taal van het lichaam..
Fijne feestdagen iedereen...pootje van jullie vriendje Zappa
🐾🐾
©Lena


Geen opmerkingen:

Een reactie posten