zondag 30 december 2018
DAGBOEK FABIENNE - Cockerliefde voor het leven,...
Onze Max ging heen dit jaar, hij werd 17,... Een Cocker met een
speciaal karakter, dat is wel het minste wat je kan zeggen,... Zijn
heengaan kwam hard aan,… Mijn soulmate,... Maar hij
kon niet meer, ik mis hem nog elke dag,... Kort na na zijn dood
verscheen er plots een bericht dat er een Cockertje zat in het
dodenstation van Toledo, samen met nog een hondje, gedumpt door dezelfde
familie,... We reden weg uit de refugio om 3 u 's morgens, en stonden om
10u15 voor de deur van het dodenstation,... We mochten echter nog niet
binnen,... Het ongelooflijke machtsmisbruik kwam weer naar boven zetten
in alle toonaarden,... Eens binnen gekomen in dat dodenstation, kwamen de
haren je recht op je armen,... Er werd geschreeuwd en gestampt naar de
honden, en er zaten zoveel hondjes,... Het was zo intens en intens
triest,… Mijn rode Cocker zat net bij de kooien aan de ingang,… Het was
liefde op het eerste zicht,... Toen ze haar vrij lieten, kwam ze recht in
mijn armen gelopen, tot mijn grote verbazing was het een dametje en geen
reutje, maar dat was het minste van mijn zorgen,… De intentie was
om enkel haar en haar metgezelletje, een iets ouder sukkeltje, mee te nemen,… Ik
had zelfs geen kooien mee, maar het is niet gelukt,... We kwamen met 15
van de meest arme wegwerphondjes terug naar huis,... Wat we daar gezien
hebben was hart- en hartverscheurend,... De verhalen komen elk apart op onze
site, het meest aangrijpende was de oude Podenco, en de Bull Terrier
naast haar pas gebaarde dode pups,… We mochten geen foto's nemen, dat was
streng verboden,... Alles moet binnenshuis blijven, en zij die geen stem hebben
zwijgen, en gaan hun lot onverbiddelijk tegemoet,… Die dag had ik
weer een rode Cocker, ze is 9 jaar oud, heeft melkkliertumoren, maar ik zou haar
nu al voor geen goud meer willen missen, ook al is het misschien maar
voor even,... Haar kleine soulmate is nu ook bij ons, een klein lief
dingetje,... 15 honden zijn gered,… Enkelen van de zovelen,... Telkens
als je in een dodenstation komt en die lieve snoeten allemaal ziet, ter dood
veroordeeld, onschuldig en weerloos, dan zou je zo willen hopen en smeken
dat mensen geen hond kopen, maar adopteren,... Deze lieverds die de allerbeste zijn,…Voor mij althans,... Zeker en
vast,… Lara, de nieuwe rode Cocker in mijn leven, is de grootste
schat,... Waarom ze haar afgestaan hebben, zal altijd de vraag blijven, waarom
? Koop aub geen hond, maar geef een rescue een beter leven,... Dat is
mijn grote wens,…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten